Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) Αθανάσιος Σαββάκης, δήλωσε σε συνέντευξη του ότι ο όρος «Μακεδονία» για τις εμπορικές επωνυμίες, ανήκει αποκλειστικά και μόνον στην Ελλάδα.
Ο κ. Σαββάκης, με αφορμή την ψήφιση της διάταξης με την οποία ο ΣΒΒΕ περιελήφθη στους κοινωνικούς εταίρους, επισημαίνει ότι θα αυξήσει την αντιπροσώπευση της μεταποιητικής βάσης της χώρας με έδρα την ελληνική περιφέρεια, καθώς και ότι ο ΣΒΒΕ θα δράσει συμπληρωματικά και όχι ανταγωνιστικά, προς τους υφιστάμενους κοινωνικούς εταίρους.
Η συνέντευξη του προέδρου του (ΣΒΒΕ) Αθ. Σαββάκη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και τον Κώστα Βουτσαδάκη, έχει ως εξής:
1. Για ποιο λόγο επεδίωξε ένας περιφερειακός Σύνδεσμος Βιομηχανιών να περιληφθεί στους κοινωνικούς εταίρους; Θεωρείτε ότι υπήρχαν ελλείψεις στην εκπροσώπηση του κλάδου και αν ναι, ποιες ήταν αυτές;
Ιστορικά, ο ΣΒΒΕ από τη δεκαετία του 1980 μέχρι σήμερα, υποστηρίζει μόνιμα και έχει προτείνει προς πάσα κατεύθυνση, τη δημιουργία τριτοβάθμιου εργοδοτικού συνδικαλιστικού φορέα εκπροσώπησης της βιομηχανίας στη χώρα, κατά το πρότυπο όλων των σύγχρονων κοινωνιών του δυτικού κόσμου.
Η θέση αυτή του ΣΒΒΕ δεν έγινε ποτέ αποδεκτή από τον ΣΕΒ, με αποτέλεσμα και οι δύο οργανώσεις (ΣΕΒ και ΣΒΒΕ) να παραμένουν και σήμερα ουσιαστικά δευτεροβάθμιες, αφού τα μέλη τους είναι επιχειρήσεις και σύνδεσμοι βιομηχανιών (τοπικοί ή περιφερειακοί) και όχι μόνον σύνδεσμοι βιομηχανιών όπως άλλωστε πρέπει και οφείλει να λειτουργεί μια τριτοβάθμια εργοδοτική συνδικαλιστική οργάνωση, που μάλιστα δραστηριοποιείται και ως εθνικός κοινωνικός εταίρος για λογαριασμό της βιομηχανίας.
Ως εκ τούτου, η συμπερίληψη του ΣΒΒΕ στους κοινωνικούς εταίρους αυξάνει με σαφήνεια την αντιπροσώπευση της μεταποιητικής βάσης της χώρας με έδρα την ελληνική περιφέρεια και καλύπτει πραγματικά την περιφερειακή διάσταση στις συλλογικές διαπραγματεύσεις.
2. Πώς σχολιάζετε το γεγονός ότι οι υφιστάμενοι κοινωνικοί εταίροι διαφώνησαν με την αναγνώριση του ΣΒΒΕ ως τέτοιου; Συμφωνείτε με την πρόταση των λοιπών εργοδοτικών κοινωνικών εταίρων να κληθούν τα μέλη των οργανώσεων να επιλέξουν από ποιόν φορέα επιθυμούν να δεσμεύονται ως προς την εκπροσώπησή τους;
Ειλικρινά δεν μας είναι κατανοητή η «διαφωνία» των λοιπών κοινωνικών εταίρων στην αναγόρευση του ΣΒΒΕ σε εθνικό κοινωνικό εταίρο. Σας μίλησα πριν για την περιφερειακή διάσταση που θα προσδώσει η συμμετοχή του ΣΒΒΕ στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. ‘Αρα, ο ΣΒΒΕ θα δράσει συμπληρωματικά, και όχι ανταγωνιστικά, προς τους υφιστάμενους κοινωνικούς εταίρους, οπότε …
Επιπλέον σας υπενθυμίζω τη διαχρονικά συνεπή στάση του ΣΒΒΕ αποκλειστικά και μόνον στην ανάπτυξη τεχνοκρατικά τεκμηριωμένων θέσεων και προτάσεων για την έμπρακτη ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της περιφερειακής βιομηχανίας. Το προβλήματα της περιφερειακής βιομηχανίας πλέον μπορούν να μεταφερθούν στο κέντρο και σε υψηλότερο επίπεδο από το σημερινό. Κατά συνέπεια αναφερόμαστε και σε αποκέντρωση στο πεδίο του κοινωνικού διαλόγου, ενώ μέχρι σήμερα αυτός έχει αποκλειστικό σημείο αναφοράς το κέντρο.
Όσον αφορά την πρόταση στην οποία αναφέρεστε, δεν τη γνωρίζουμε. Αν υπάρχει, ουσιαστικά υπονοεί, πριν καν πραγματοποιηθεί διάλογος, διαφωνία και διαίρεση, κάτι που βρίσκεται εκτός των επιδιώξεων του ΣΒΒΕ. Γι’ αυτό σας επαναλαμβάνω ότι η συμμετοχή μας στον κοινωνικό διάλογο – κι αυτό θα το αποδείξουμε στην πράξη – θα είναι συμμετοχή σύνθεσης και προόδου και όχι συμμετοχή διχασμού και ψευτοδιλημμάτων.
3. Τάσσεστε υπέρ της αύξησης του κατώτατου μισθού, με προϋπόθεση την μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Αυτό σημαίνει ότι επιδιώκετε η αύξηση να έχει ουδέτερο οικονομικό αποτέλεσμα για τις επιχειρήσεις; Και πώς θα καλυφθεί η μείωση των εσόδων του ΕΦΚΑ;
Η κοινωνία και οι εργαζόμενοι μετά από δέκα χρόνια διαρκούς μείωσης των εισοδημάτων τους δεν αντέχουν πια. Πρέπει επομένως να δοθεί μια οικονομική ανάσα στην κοινωνία για να μπορέσουν να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις στην οικονομία. Στο πλαίσιο αυτό, πράγματι με την πρότασή μας επιδιώκουμε να υπάρξει ουδέτερο οικονομικό αποτέλεσμα για τις επιχειρήσεις. Όμως, η αύξηση της παραγωγικότητας στις επιχειρήσεις, που με βεβαιότητα θα επιτευχθεί, είναι αυτή που τελικά θα ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα τους και θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και αύξηση της απασχόλησης. Από εκεί λοιπόν, από την προσδοκώμενη δηλαδή αύξηση της απασχόλησης, θα καλυφθεί η μείωση των εσόδων του ΕΦΚΑ, και με το παραπάνω…
4. Βρισκόμαστε ενώπιον της λήξης του τρίτου μνημονίου. Ποια πιστεύετε ότι θα είναι η επόμενη ημέρα για την ελληνική οικονομία;
Όντως τον επόμενο μήνα η χώρα μας βγαίνει από τα μνημόνια. Δεν βγαίνει όμως και από τα συσσωρευμένα προβλήματα και τις στρεβλώσεις που έχει δημιουργήσει για δεκαετίες ένα αντιπαραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης. Και αυτό γιατί αυτοματισμοί δεν υπάρχουν!!! Δημιουργούνται όμως σταδιακά νέες συνθήκες οικονομικής σταθερότητας που τόσο έχουμε ανάγκη.
Σ’ αυτό το περιβάλλον πρέπει κατά προτεραιότητα ν΄ ανασχεδιασθεί το υφιστάμενο μίγμα πολιτικής, για να μπορέσουμε να έχουμε περισσότερες προοπτικές ανάπτυξης στο εγγύς μέλλον.
* Κατ’ αρχήν η υπερφορολόγηση με ελάχιστη ή και καμία ανταποδοτικότητα για τις επιχειρήσεις μας, οδηγεί σε αδιέξοδο ρευστότητας και σε αδυναμία επενδύσεων τις υφιστάμενες επιχειρήσεις.
Διευκρινίζω δεν είναι μόνο το ύψος της φορολογίας, αλλά η έλλειψη σταθερότητας του φορολογικού συστήματος.
Αυτό πρέπει άμεσα να διορθωθεί.
* Η επενδυτική άπνοια προφανώς θα συνεχιστεί, όσο η πατρίδα μας έχει υψηλό κόστος δημόσιων δαπανών με υποστελεχωμένο και εν τέλει αναποτελεσματικό δημόσιο. Οι συναρμοδιότητες υπουργείων και δημόσιων αρχών δημιουργούν υψηλό αποτρεπτικό κόστος για προσέλκυση επενδύσεων.
Ας αποφασίσουμε επιτέλους τι δημόσια διοίκηση θέλουμε.
* Νέες θέσεις εργασίας πολύ δύσκολα θα δημιουργηθούν όσο η πρόσβαση των επιχειρήσεών μας στη χρηματοδότηση παραμένει δύσκολη, κι όταν αυτό επιτευχθεί, τότε το πληρώνουμε με κόστος διπλάσιο από τους ανταγωνιστές μας.
Ελπίζουμε ότι αυτή η στρέβλωση θα πάψει να υφίσταται, σταδιακά τουλάχιστον, μετά τον Αύγουστο.
* Η ιδιωτική επιχειρηματικότητα, και ειδικά η μεταποίηση, δύσκολα θα γίνει διεθνώς ανταγωνιστική, όσο το λειτουργικό της κόστος παραμένει σαφώς πολύ μεγαλύτερο απ’ αυτό των ανταγωνιστών της. Κόστος ενέργειας, φόροι, τέλη, εισφορές, κλπ, εκτοξεύουν κυριολεκτικά το κόστος της καθημερινής μας λειτουργίας στα ύψη.
Η κοινή λογική της υποστήριξης των επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα πρέπει επιτέλους να επικρατήσει έναντι της προστασίας του κράτους.
Επιπλέον:
* Οι καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης επιβαρύνουν το επενδυτικό και επιχειρηματικό περιβάλλον. Προτεραιότητα, η ταχύτατη επίλυση δικαστικών διαφορών.
* Οι περιφερειακές ανισότητες αντί να μειώνονται, αυξάνονται. Η περιφερειακή σύγκλιση έχει μετατραπεί σε περιφερειακή απόκλιση.
* Η αστυφιλία την εποχή της οικονομικής κρίσης έχει ενταθεί.
* Η αποκέντρωση έχει εξαφανισθεί, κυριολεκτικά, ως πεδίο συζήτησης από τον δημόσιο διάλογο. Φυσικά, δεν αναφέρομαι στην αποκέντρωση υπουργείων ή υπηρεσιών με την στενή έννοια της φυσικής παρουσίας, διότι οι ψηφιακές δυνατότητες που μας παρέχει η τεχνολογία είναι ανεξάντλητες και θα έπρεπε με βάσει αυτές, ο επιχειρηματίας που έχει έδρα την Αλεξανδρούπολη ή τα Γιάννενα ή την Κρήτη να έχει την ίδια δυνατότητα πρόσβασης και την ίδια ποιότητα εξυπηρέτησης με αυτόν που έχει έδρα την Αθήνα – χωρίς να απαιτείται να ταξιδέψει εκεί. Αναφέρομαι στην αποκέντρωση με την έννοια της στρατηγικής στόχευσης και σημασίας της περιφέρειας ως βάση της κυβερνητικής πολιτικής.
Συνεπώς, αποτελεί αδήριτη ανάγκη η χώρα να αποκτήσει νέο όραμα και σχέδιο για την ανάπτυξη. Σ΄ αυτό το νέο όραμα και σχέδιο για την ανάπτυξη κεντρικό ρόλο θα πρέπει να διαδραματίσει η μεταποιητική δραστηριότητα στη χώρα μας η οποία μπορεί και δημιουργεί σταθερές και υψηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας και η οποία είναι η μόνη που μπορεί να παράξει προϊόντα και υπηρεσίες διεθνώς ανταγωνιστικά που θα εισφέρουν με βεβαιότητα στην ανάπτυξη της χώρας και στη παραγωγή εθνικού πλούτου.
5. Ποια είναι η θέση σας για τη συμφωνία των Πρεσπών; Ειδικά για τις επιχειρήσεις, ποιες είναι οι πιθανές επιπλοκές από τη χρήση του ονόματος Μακεδονία στην επωνυμία τους ή σε προϊόντα και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί;
Επαναλαμβάνω για ακόμη μια φορά ότι ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος ουδέποτε σχολιάζει τις κυβερνητικές αποφάσεις που αφορούν στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας.
Σε κάθε περίπτωση, ο επιχειρηματικός κόσμος και οι πολίτες της Βορείου Ελλάδος, δεν μείναμε αδιάφοροι για τις επιπτώσεις της συμφωνίας με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Κάθε άλλο!!!
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι σε μια διακρατική συμφωνία υπάρχουν θετικά και αρνητικά σημεία. Θετικές και αρνητικές πτυχές.
Τονίζω λοιπόν αυτό που ο ΣΒΒΕ έχει διακηρύξει από την αρχή, και υποστηρίζει διαχρονικά: ο όρος «Μακεδονία» για τις εμπορικές επωνυμίες, ανήκει αποκλειστικά και μόνον στην Ελλάδα.
Με αυτό ως δεδομένο, θα πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια στο πλαίσιο της συμφωνίας, για την ομαλοποίηση των διμερών εμπορικών μας σχέσεων, για την αναβάθμισή τους, για την καλλιέργεια ειλικρινούς κλίματος προστασίας των επενδύσεών μας στη γειτονική χώρα, και για τη δημιουργία πραγματικά νέων προοπτικών για επενδύσεις.
Όμως, διαπιστώνουμε ότι είναι λίγες οι ελληνικές επιχειρήσεις που έχουν πανευρωπαϊκά και διεθνώς κατοχυρώσει το εμπορικό τους σήμα για τα προϊόντα τους στα οποία χρησιμοποιούν τον όρο «Μακεδονία».
Για τον λόγο αυτό, από το βήμα της Γενικής μας Συνέλευσης, ανακοινώσαμε ότι ο ΣΒΒΕ, αναλαμβάνει και υλοποιεί μια νέα πρωτοβουλία σε συνεργασία με άλλους επιχειρηματικούς φορείς.
Προσφέρουμε λοιπόν την απαραίτητη νομική και διαδικαστική υποστήριξη σε οποιαδήποτε ελληνική επιχείρηση για τη διεκπεραίωση της διαδικασίας κατοχύρωσης εμπορικού σήματος που περιέχει τον όρο «Μακεδονία».
Υπογραμμίζω, σε οποιαδήποτε ελληνική επιχείρηση, και όχι μόνον σε επιχειρήσεις με έδρα τη Βόρεια Ελλάδα, σε επιχειρήσεις ανεξάρτητα από τον κλάδο στον οποίο ανήκουν, και χωρίς βεβαίως να είναι απαραίτητα μέλη του Συνδέσμου μας.
Η νέα αυτή αναπτυξιακή πρωτοβουλία του ΣΒΒΕ, στην οποία καλούμε να συμμετέχουν όλοι οι επιχειρηματικοί φορείς της χώρας, οι Περιφέρειες και κάθε φορέας που υποστηρίζει την επιχειρηματικότητα, ευελπιστούμε ότι τελικά θα έχει εξαιρετικά θετικά αποτελέσματα στην τοπική και εθνική ανάπτυξη.
