Σήμερα το απόγευμα στο κοιμητήριο Αργυρούπολης, είναι η κηδεία του 15χρονου μαθητή που αυτοκτόνησε, καθώς σύμφωνα με τα σημειώματα που άφησε είχε πέσει θύμα εκφοβισμού από συμμαθητές του. Ήταν η μέρα που θα έδινε εξετάσεις για την ισπανική γλώσσα και όπως λένε οι φίλοι του από το σχολείο ήταν άριστος μαθητής. Η ειρωνεία είναι όμως ότι σήμερα θα είναι η κηδεία του.
Ο 15χρονος, κρατούσε ημερολόγιο τους τελευταίους τρεις μήνες, στο οποίο περιέγραφε όλα τα προβλήματα που του δημιουργούσαν και την πίεση που δεχόταν. Σύμφωνα με πληροφορίες, πριν από λίγες ημέρες είχε υποστεί ξυλοδαρμό μετά από μία έντονη λογομαχία με συνομίληκους του χωρίς να υπάρχει σοβαρή αιτία.
Η αστυνομία εστιάζει τις έρευνες στο ημερολόγιο του 15χρονου μαθητή και υπάρχουν πληροφορίες ότι το παιδί αυτοκτόνησε λίγη ώρα μετά από πάρτι συμμαθήτριας του, που φάνηκε πως διασκέδαζε. Μαρτυρίες αναφέρουν ότι δέχθηκε τηλεφώνημα εκείνος ή η φίλη του, με απειλές κατά της ζωής τους.
Ο Εισαγγελέας ανηλίκων, πραγματοποιεί την διενέργεια της έρευνας και αναμένεται να αρχίσει η εξέταση μαρτύρων, ώστε να διευκρινιστούν οι λόγοι που οδήγησαν τον 15χρονο στην αυτοκτονία.
Οι φίλοι του, τον αποχαιρέτησαν με ένα σκληρό κείμενο που ανέβασαν μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για τον αγαπημένο τους φίλο που δεν θα τον ξαναδούν:
Είσαι περήφανος; Είσαι περήφανος που κατάφερες να αναγκάσεις ένα παιδί να νιώσει ότι η μόνη λύση είναι η αυτοκτονία; Είσαι περήφανος που εξαιτίας του κόμπλεξ σου χάθηκε μια ζωή; Είσαι περήφανος που στέρησες ένα μέλος μιας οικογένειας, έναν αδελφό και έναν φίλο; Είσαι περήφανος που σκότωσες έναν 15χρονο με όνειρα και στόχους, όπως όλοι μας; Είσαι περήφανος που του στέρησες το μέλλον και στέρησες ένα κομμάτι της ζωής όλων μας;.
Ορίστε, τώρα πια πάει… Πώς νιώθεις… Για πες… Έφυγε το κόμπλεξ σου ή ακόμα… Τον κατέστρεψες και μας κατέστρεψες. Του στέρησες τη ζωή, τους στόχους, το μέλλον και πολλά άλλα. Και εμάς μας στέρησες έναν φίλο που ήταν πάντα εκεί για εμάς και νοιαζόταν για τους φίλους του και την οικογένειά του.
Και πονούσε. Πονούσε πολύ. Έπρεπε να τον οδηγήσεις σε αυτό το σημείο πια για να καταλάβεις ότι ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΝΑΝΕ.